ทุกครั้งที่ใจมันคิดถึง ทุกครั้งที่ใจมันอ่อนไหว
ทุกครั้งที่ถาม ถามหัวใจ ว่าทำไม ถึงยังไม่ลืม
ทุกครั้งที่มีน้ำตา ใจมันชา เจ็บช้ำทุกค่ำคืน
ทุกครั้งที่สมอง มันสั่งให้ลืม แต่หัวใจ มันย้ำให้จำ
อยากเจ็บก็รักต่อไป หากทนไหว
ก็คงต้องทำ แค่อยากให้จำ ให้จำเอาไว้
ให้จำวันที่โดนเธอทิ้ง ลบทุกสิ่งให้มันหายไป
ต้องจำให้มันฝังใจ ว่าเขามีคนใหม่ไปนานแล้ว
ต่อให้รั้งอ้อนวอนสักแค่ไหน สุดท้าย ฉันก็ไม่ใช่คนสำคัญ
คนที่เคยรักกันวันนั้น บอกว่าฉันคือคนสำคัญคำนั้นไม่มีจริง
อยากเจ็บก็รักต่อไป หากทนไหว
ก็คงต้องทำ แค่อยากให้จำ ให้จำเอาไว้
ให้จำวันที่โดนเธอทิ้ง ลบทุกสิ่งให้มันหายไป
ต้องจำให้มันฝังใจ ว่าเขามีคนใหม่ไปนานแล้ว
ต่อให้รั้งอ้อนวอนสักแค่ไหน สุดท้าย ฉันก็ไม่ใช่คนสำคัญ
คนที่เคยรักกันวันนั้น บอกว่าฉันคือคนสำคัญคำนั้นไม่มีจริง
ให้จำวันที่โดนเธอทิ้ง ลบทุกสิ่งให้มันหายไป
ต้องจำให้มันฝังใจ ว่าเขามีคนใหม่ไปนานแล้ว
ต่อให้รั้งอ้อนวอนสักแค่ไหน สุดท้าย ฉันก็ไม่ใช่คนสำคัญ
คนที่เคยรักกันวันนั้น บอกว่าฉันคือคนสำคัญคำนั้นไม่มีจริง
คนที่เคยรักกันวันนั้น มาวันนี้เธอกลับทิ้งกัน จนฉันมีน้ำตา